Damadka's La Nouba 24 december 2009 - 7-februari 2011
Geplaatst: 07-02-2012 13:47
Mijn lieve, aparte Lanah is er niet meer. Geen Sibeer maar een Maine Coon. Stukje van mijn leven....... Gisterenavond vond ik haar, dood. Vermoedelijk een hartstilstand. Ze lag er helemaal niet verkrampt bij, gewoon relaxt. Dat ze niet oud zou worden was nog maar net bekend, maar nu al dat had ik helemaal niet verwacht. Ik wilde het ook niet geloven, nog gevoeld en geschud maar er zat geen leven meer, vannacht er toch nog uit geweest en weer even gekeken. En toch stiekem, toen ik vanmorgen haar haartjes zag bewegen in de wind toen ik haar wegbracht, toch nóg even gekeken. Ik kon en kan het nog niet geloven. Vanochtend haar bakje leeg moeten laten, en toch kijk je nog even om. Het was ook zo'n doos met eten het liefst werd ze gevoerd. En je doet het, want ze is zo iel. Hoe kun je dit ook accepteren???? Ze was nét 2 jaar geworden. Dat is geen leeftijd om nu al te moeten gaan!!!! Bij alles wat ik doe neem ik weer afscheid van haar. De kattenbak scheppen, de anderen eten geven, op haar kamplekje ligt nog steeds haar speciale kam waar ik haar gisteren nog mee gekamd heb, haar plekje achter mijn pc is nog steeds haar plekje. Langzaam aan zal het wennen. Maar nu nog even niet.